Það getur tekið á að skipta fjölskyldunni í tvennt til að skiptast á að vera á spítalanum, sérstaklega ef fleiri börn eru á heimilinu. Hvort sem þú ert í sambandi eða einstætt foreldri, skaltu ekki hika við að biðja fjölskyldu og vini um aðstoð. Það mun kannski koma þér á óvart hversu mikið þau eru til í að leggja á sig til að hjálpa til og stundum þarf ekki einu sinni að biðja. En ef það eru fáir sem þú getur beðið um aðstoð, geturðu rætt við starfsfólk spítalans og athugað hvernig aðstoð er í boði.
Til dæmis er hægt að biðja um aðstoð við að versla í matinn eða elda mat, ryksuga eða ganga frá þvotti. Biðjið um pössun og athugið hvort börnin ykkar megi gista (ef það á við). Fyrir yngri börn getur það verið algjört ævintýri, svo ekki sé minnst á að þið náið kannski góðum nætursvefni.
Og ekki fá samviskubit! Afar og ömmur upplifa þetta á annan hátt en aðrir fjölskyldumeðlimir. Ekki er nóg með að þau séu afi og amma fyrirburans, heldur eru þau líka foreldrar ykkar. Leyfið þeim að hjálpa. Það léttir undir með ykkur og getur líka linað sársauka þeirra.